คงมีคนพูดถึงมาบ่อยแล้ว แต่นานๆทีจะเข้ามาอ่านกระทู้ห้องสมุด ผมไม่ได้เป็นครูสอนภาษาไทย รู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเวลาเห็นลูกน้องที่บ้านซึ่งจบปริญญาตรีด้วยนะ ยังสะกดภาษาไทยกันผิดๆ แล้วภาษาอังกฤษไม่ต้องพูดถึง ไม่กระดิกเลย ทั้งๆที่พูดไทยคำอังกฤษคำกัน บ่อยครั้งบทความ ข่าวทางหนังสือพิมพ์ทางอินเตอร์เน็ตเสียเองที่สะกดผิด

ส่วนตัวผมเองไม่เคยประกาศที่ไหนภูมิใจในความเป็นไทย ไม่ชอบเว่อร์ขนาดนั้น ใช้ศัพท์สแลง ภาษาแช็ตในเน็ตก็บ่อย แต่ถ้าเป็นงานเป็นการ เห็นการสะกดผิดในอีเมล์ เอกสาร จะเกินไปหน่อยแล้ว ครูบาอาจารย์ที่โรงเรียนปล่อยผ่านกันมาได้ยังไง

คำที่เห็นสะกดผิดประจำเห็นเกือบทุกที่จนเกือบจะชาชินกันไปแล้ว เช่น

มาตราฐาน ... ที่ถูกคือ มาตรฐาน อ่านว่า มาด-ตระ-ถาน

ขี้เหล่ ... ความจริงต้องการเขียนว่า ขี้เหร่ แต่สับสนกับคำว่า ตาเหล่

โครต ... ถ้าเขียนแบบนี้ก็ต้องอ่านออกเสียง โครด หรือ โค-รด ทั้งๆที่แต่ไหนแต่ไรมาก็เห็นแต่ โคตร หลักการจำก็ไม่มีอะไรมาก จำว่า โค-ตะ-ระ เวลาเป็นภาษาพูดเช่น โค ตะ ระ เบื่อ

ออสเตเรีย ... มาจากคำว่า Australia ออกเสียง ออส-เตร-เลีย ไม่ใช่เหรอ แล้ว เรีย มาจากไหน

"ผมไม่เชื่อหลอกคับ" ... เห็นบ่อยในแช็ตรูม เดี๋ยวนี้ระบาดมาถึงอีเมล์งานด้วย ต้องใช้ ร ไม่ใช่หรือ แล้วก็มาคับๆๆๆกันในงาน

สับสนเรื่องวรรณยุกต์ ... ที่ชัดที่สุดก็ผู้หญิงที่สับสนระหว่างคำว่า คะ ค่ะ น้องบางคนก็ ค่ะ ดะเลย เช่น คุณไปไหนค่ะ? บางคนก็คะอย่างเดียว หนูอยากไปคะ

สับสนระหว่างไม้ไต่คู้กับวรรณยุกต์ โดยเฉพาะ ็ กับ ๊ (ไม้ตรี) หรือไม่ก็ ้ (ไม้โท)

ตระเวณ ... แต่ไหนแต่ไรมาก็ใช้ น เป็น ตระเวน ส่วน "บริเวณ" จึงจะใช้ ณ

เด๋ว ... ความจริงต้องการบอกว่า "เดี๋ยว" เขียนเป็น เด๋ว กันเกือบทุกคน

ที่ผมสังเกตนะ การสะกดผิดพวกนี้น่าจะแพร่หลายไม่เกิน 4-5 ปีมานี่เอง แล้วบ่อยมาก เกือบทุกคน ขนาดเด็กที่เพิ่งจบปริญญามาแท้ๆยังเพิ่งรู้ว่าตัวเองสะกดผิด ถ้าไม่เตือนเขาก็ไม่รู้กันจริงๆ นึกว่า "มาตราฐาน" "ขี้เหล่" สะกดถูกแล้ว และดูเหมือนว่าภาษาอังกฤษก็แย่ลงด้วย โดยเฉพาะความรู้ความเข้าใจในเรื่อง phonetic เช่น คำว่า Australia ยังไปสะกดทับศัพท์ผิดเป็น ออสเตเรีย ได้ ทั้งๆที่ r ก็ควรแทนด้วย ร ส่วน l ก็ ล ก็ไม่ได้ยากอะไร น่าจะเป็นเรื่องพื้นๆมากสำหรับคนจบมัธยมปลายด้วยซ้ำ

เกิดอะไรขึ้นกับคนไทย?