รูปูรูปี หนังอีกเรื่องที่อยากเดินออกจากโรงหนังใน15นาทีแรก

กระทู้สนทนา
นั่งงงมาหนึ่งวันเต็มหลังจากได้ดูหนังรูปูรูปีในรอบสื่อมวลชน ที่นั่งมึนเต็มๆเพราะกำลังนึกสงสัยว่าทำไมเค้าถึงกล้าทำหนังแบบนี้ออกมาให้คนดู
ปัญหาแรกของหนังเรื่องนี้คือ บทภาพยนตร์ที่สุดจะแย่เข้าขั้นสาหัส มันคือความรู้สึกเป็นครั้งแรกในรอบหลายช่วงอายุที่ผมถามคนที่นั่งข้างๆ
ผมว่า "ยังมีบทหนังที่มีตรรกะโง่ๆ อย่างนี้อยู่อีกเหรอ

ในเนื้อหาของหนังเรื่อง ปัญญาเรณู3ตอนรูปูรูปี เล่าเรื่องของพระที่ได้รับจดหมายจากพระที่เคยเป็นเพื่อนกันมาให้ไปทอดผ้าป่าที่ประเทศอินเดีย
โดยพระไทยก็บอกจะเอาวงโปงลางของเด็ก ๆ ในหมู่บ้านไปแสดงโชว์ที่โน่น เรื่องราวก็เกิดขึ้นหลังจากที่ไปอยู่ในอินเดีย
การเขียนบทเพื่อจะแยกให้กลุ่มนักแสดงเด็กหลักแยกหลงทางไป มีวิธีที่ทำให้มันรู้สึกเนียนกว่านี้เยอะแยะ ถ้ามันลำบากมาก
ก็แค่จ้างเด็กหนังสั้นเขียนให้ยังจะสมูทกว่านี้แน่ ๆ  หลังจากที่หลงกันไป หนังก็นำพาคนดูลงเหวทันที เพราะจากนี้ไปอีกชั่วโมงกว่า ๆ
เราจะรู้สึกอึดอัดกับบทภาพยนตร์สุดจะห่วย จนทำเอาอยากจะเดินออกจากโรง แต่เกรงใจเขาอุตสาหให้บัตรไปชมก็จำใจฝืนดูให้จบ
แต่ที่ตะลึงไปกว่านั้นและผมเชื่อว่าคนทั้งโรงหนังที่ได้ดูต้องเกิดการวิพากย์วิจารณ์อย่างสาหัสคือ ฉากจบของหนัง อ่ะยะ !!! ช่างกล้าจบแบบ
นี้มาก ..... มันบอกได้คำเดียวว่า จบกัน คุณทำหนังแบบนี้ก็จบกัน

งานทางภาพก็ถ่ายสวยดี หนังเรื่องนี้เลยหนักไปทางโชว์ฉากต่าง ๆ ถึงแม้ต้องใช้ความพยายามยัดเยียดบทหนังเพื่อส่งเสริมให้งานทางภาพ
ถึงแม้มันจะไม่เกี่ยวและไม่จำเป็นเลย ก็ต้องจำใจยัดภาพต่าง ๆ ลงมาโชว์

ส่วนนักแสดงเด็ก ๆ เป็นเรื่องที่ผมเป็นห่วงที่สุด ไม่ใช่เรื่องการแสดงนะครับ เพราะเด็กทุกคนแสดงดี โดยเฉพาะน้องผู้หญิงผมยาว(จำชื่อ
ไม่ได้) ที่ขโมยซีนน้ำขิงนางเอกของเรื่องเรียบร้อยโรงเรียนการแสดง ในส่วนที่ผมเป็นห่วงคือเรื่อง คุณเอาน้อง ๆ ไปทรมานที่อินเดียทำไม
มันไกลมากนะครับ และ หนังที่สมบูรณ์ออกมาสู่สายตาคนดู ถ้าผมเป็นน้องปัญญาที่ไม่ได้แสดง จะหัวเราะดังมาก คือพี่บิณฑ์เอา
เพื่อน ๆ ของปัญญาไปทำอะไรที่โน่น ทำหนังถ่ายทำต่างประเทศทั้งที ทำไมงานมันออกมาแบบนี้

และอีกเรื่องที่จะต้องพูดถึงคือ ชื่อเรื่องหนัง คือเคยมีเพื่อน ๆในพันทิปติเรื่องการตั้งชื่อไปแล้ว และมันก็จริงในเนื้อหาไม่ได้เกี่ยวอะไร
กับปัญญาเรณูทั้งสองภาคเลย แล้วจะเอาชื่อมาเพื่ออะไร ผมอาจจะเข้าใจว่าหนังสองภาคแรกพอได้เงิน เลยนำกลับมาใช้ชื่อนี้
แต่ในทางกลับกันมันคือดาบสองคมที่กำลังแทงตัวหนังเอง

สรุป ... หนังเรื่องนี้ถ้าจะให้คะแนนคงไม่มีให้นะครับ  สงสารทีมงาน สงสารนักแสดง สงสารนายทุนที่ตัวผู้กำกับก็มีทุนด้วย
ไม่เข้าใจว่าทำไมไปถ่ายงานที่อินเดียทั้งทีทำไมไม่วางแผนงานให้ดี วางเรื่องบทให้ดี มันเหนื่อยนะครับ อินเดียอุณภูมิร้อนมาก
น้ำแข็งหายาก แล้วทำหนังออกมาแบบนี้คุณรู้สึกภูมิใจแล้วเหรอครับ  

ปล. ถ้าใครไม่เชื่อหรือคิดว่าผมมาเหยียบหนัง ก็เชิญเลยนะครับ ถ้าคุณดูสนุกแสดงว่าผมคงอยู่กับโลกของผมมากเกินไป
ผมคงต้องย้อนกลับมาดูตัวเองอีกครั้งว่า ผมซีเรียสเกินไปหรือเปล่า

ผู้กำกับอย่าโกรธผมนะครับ ถ้าทำเรื่องหน้าตั้งใจทำบทหนังให้ดีเท่าปัญญาเรณูภาคแรกก็โอเคแล้วครับ
ตั้งใจมาก ๆ หน่อยนะครับ มีคนอยากทำหนังอีกหลายคน แต่ไม่มีโอกาสได้ทำ พี่ก็น่าจะทำให้พวกที่ไม่ได้ทำรู้ไว้ว่า
หนังทำยาก อย่าให้พวกเขาคิดว่า ถ้าทำหนังง่ายขนาดนี้ ทำไมพวกเขาไม่มีโอกาส
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่