เนื่องจากวันนี้คือวันแห่งความรัก จขกท เลยอยากนำบทความดีๆ ของคุณดังตฤณมาแบ่งปันให้เพื่อนสาวชาวห้องแป้งนะคะ
จขกทผ่านอะไรมามากมาย ทั้งความสุขความทุกข์จากความรัก ทั้งความสับสนระหว่างความรักกับความหลง
ทั้งความเชื่อว่าการทุ่มเทอย่างบ้าคลั่งให้เค้าเห็นว่าเรารักแค่ไหนพร้อมๆ กับการหวังและเรียกร้องผลตอบแทนจากเค้าให้เค้าทำยิ่งกว่าเราทำ
สุดท้ายก็พบว่า มันเป็นการหลอกตัวเองเท่านั้น จากความคิดว่า "วันนึงเค้าจะรักเรามากกว่านี้แน่ๆ" "วันนึงเค้าเสียเราไปแล้วจะรู้สึก"
แล้วก็พบอีกจนได้ว่า "เค้าก็ไม่ได้รักเราเพิ่ม มีแต่ความรำคาญจากการเรียกร้องที่เพิ่มมากขึ้นแทน" "เค้าเสียเราไปแล้ว ก็ไม่เห็นรู้สึกอะไร กลับมีความสุขกับคนที่เข้าใจในตัวตนของเค้าจริงๆ ซะอีก" = ='
จขกทก็เข้าใจว่า ถ้าเราไม่รักตัวเอง ไม่เห็นค่าของตัวเอง ย่อมไม่มีใครเห็นค่าเราเช่นกัน
"รักอย่างมีสติ" จึงน่าจะเป็นคำตอบสุดท้ายของความรักที่มีความสุขทุกฝ่าย เพราะถ้าเรามีสติพอ เราจะมีความรักเพราะเรารักเค้า อยากให้เค้ามีความสุข เราจะมีความรู้สึกเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีการเรียนรู้ในตัวตนแท้จริงของอีกฝ่าย ไม่ใช่ตัวตนของอีกฝ่ายที่เราอยากจะให้เป็น
ถึงแม้ว่าเราโดนทิ้ง เราก็จะมีคำตอบว่าเราสมควรโดนผู้ชายคนนี้ทิ้งหรือเราต่างหากที่เป็นฝ่ายทิ้งขยะชิ้นนี้ออกไป
จนตอนนี้จขกทพบคนที่คิดว่าจะอยู่ด้วยไปตลอดแล้ว เค้าอาจไม่ได้เพียบพร้อมในสายตาใคร ๆ แต่สำหรับเรา เค้าเป็นคนรัก เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนคอยดูแล เป็นคนที่ตักเตือนเวลาเราทำผิด เป็นคนที่ไม่ตามใจเราเมื่อเราเอาแต่ใจ เป็นคนที่พร้อมจะเดินไปกับเราไม่ว่าเราจะเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ และ..... เป็นคนที่รักครอบครัวของเราและพร้อมที่จะทำทุกอย่างให้ครอบครัวของเรารักเค้า...
อย่าลืมครอบครัวของคุณ คนที่รักคุณที่สุดด้วยนะคะ...
มีความสุขในวันแห่งความรักนะคะทุกๆ คน ^^
"อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกทิ้ง
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกที่จะทิ้งขยะชิ้นหนึ่งออกจากใจ
อย่าคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเหงา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกพักร้อนอย่างสบายใจสักระยะ
อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายทรมาน
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกทำความสุขให้แก่เขา
อย่าคิดว่าเราควรเหนี่ยวรั้งเขา
ให้คิดว่าเราควรเป็นฝ่ายให้อิสระเป็นทานแก่คนอื่น
ถ้าเปลี่ยนมโนกรรม (กรรมทางความคิด) จากมืดเป็นสว่างได้
ชีวิตก็จะสว่างเองครับ จิตที่สว่างย่อมอบอุ่นเป็นสุข
มีแต่ใครๆวิ่งมาหา มีแต่ความอิ่มเต็มเบิกบาน
มีแต่อยากได้อิสระให้ตนเองและใครๆทั้งโลก
จำไว้ว่าทำใจได้ก็เจอคนใหม่ได้
แต่ถ้าทำใจไม่ได้ก็เจอแต่น้ำตากลิ่นเก่าท่าเดียว
ให้ตัวคุณในวันนี้เป็นคนเลือก
อย่าให้ตัวคุณที่ตายไปแล้วเมื่อวานเป็นคนเลือก"
อ่านทั้งเรื่อง
http://bit.ly/M3Dv9y
บทความนี้จขกทนำมาจากเฟซบุ๊ค "ธรรมะใกล้ตัว dharma at hand" ค่ะ ถ้าใครอยากได้บทความดี ๆ ก็ไปกดไลค์ที่เพจเลยนะคะ^ ^
ปล ที่แท๊กความงามด้วย เพราะการรักตัวเอง การทำให้ตัวเองมีความสุข (โดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน) มีผลทำให้เรางามจากภายในสู่ภายนอกค่ะ มีออร่าและรัศมีให้คนอื่นรู้สึกอบอุ่นและอยากเข้าใกล้
ข้อคิดดีๆ จากคุณดังตฤน จาก "ขอกำลังใจกับการถูกแฟนทอดทิ้ง" ใน เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่ม ๗
จขกทผ่านอะไรมามากมาย ทั้งความสุขความทุกข์จากความรัก ทั้งความสับสนระหว่างความรักกับความหลง
ทั้งความเชื่อว่าการทุ่มเทอย่างบ้าคลั่งให้เค้าเห็นว่าเรารักแค่ไหนพร้อมๆ กับการหวังและเรียกร้องผลตอบแทนจากเค้าให้เค้าทำยิ่งกว่าเราทำ
สุดท้ายก็พบว่า มันเป็นการหลอกตัวเองเท่านั้น จากความคิดว่า "วันนึงเค้าจะรักเรามากกว่านี้แน่ๆ" "วันนึงเค้าเสียเราไปแล้วจะรู้สึก"
แล้วก็พบอีกจนได้ว่า "เค้าก็ไม่ได้รักเราเพิ่ม มีแต่ความรำคาญจากการเรียกร้องที่เพิ่มมากขึ้นแทน" "เค้าเสียเราไปแล้ว ก็ไม่เห็นรู้สึกอะไร กลับมีความสุขกับคนที่เข้าใจในตัวตนของเค้าจริงๆ ซะอีก" = ='
จขกทก็เข้าใจว่า ถ้าเราไม่รักตัวเอง ไม่เห็นค่าของตัวเอง ย่อมไม่มีใครเห็นค่าเราเช่นกัน
"รักอย่างมีสติ" จึงน่าจะเป็นคำตอบสุดท้ายของความรักที่มีความสุขทุกฝ่าย เพราะถ้าเรามีสติพอ เราจะมีความรักเพราะเรารักเค้า อยากให้เค้ามีความสุข เราจะมีความรู้สึกเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีการเรียนรู้ในตัวตนแท้จริงของอีกฝ่าย ไม่ใช่ตัวตนของอีกฝ่ายที่เราอยากจะให้เป็น
ถึงแม้ว่าเราโดนทิ้ง เราก็จะมีคำตอบว่าเราสมควรโดนผู้ชายคนนี้ทิ้งหรือเราต่างหากที่เป็นฝ่ายทิ้งขยะชิ้นนี้ออกไป
จนตอนนี้จขกทพบคนที่คิดว่าจะอยู่ด้วยไปตลอดแล้ว เค้าอาจไม่ได้เพียบพร้อมในสายตาใคร ๆ แต่สำหรับเรา เค้าเป็นคนรัก เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนคอยดูแล เป็นคนที่ตักเตือนเวลาเราทำผิด เป็นคนที่ไม่ตามใจเราเมื่อเราเอาแต่ใจ เป็นคนที่พร้อมจะเดินไปกับเราไม่ว่าเราจะเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ และ..... เป็นคนที่รักครอบครัวของเราและพร้อมที่จะทำทุกอย่างให้ครอบครัวของเรารักเค้า...
อย่าลืมครอบครัวของคุณ คนที่รักคุณที่สุดด้วยนะคะ...
มีความสุขในวันแห่งความรักนะคะทุกๆ คน ^^
"อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกทิ้ง
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกที่จะทิ้งขยะชิ้นหนึ่งออกจากใจ
อย่าคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเหงา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกพักร้อนอย่างสบายใจสักระยะ
อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายทรมาน
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกทำความสุขให้แก่เขา
อย่าคิดว่าเราควรเหนี่ยวรั้งเขา
ให้คิดว่าเราควรเป็นฝ่ายให้อิสระเป็นทานแก่คนอื่น
ถ้าเปลี่ยนมโนกรรม (กรรมทางความคิด) จากมืดเป็นสว่างได้
ชีวิตก็จะสว่างเองครับ จิตที่สว่างย่อมอบอุ่นเป็นสุข
มีแต่ใครๆวิ่งมาหา มีแต่ความอิ่มเต็มเบิกบาน
มีแต่อยากได้อิสระให้ตนเองและใครๆทั้งโลก
จำไว้ว่าทำใจได้ก็เจอคนใหม่ได้
แต่ถ้าทำใจไม่ได้ก็เจอแต่น้ำตากลิ่นเก่าท่าเดียว
ให้ตัวคุณในวันนี้เป็นคนเลือก
อย่าให้ตัวคุณที่ตายไปแล้วเมื่อวานเป็นคนเลือก"
อ่านทั้งเรื่อง http://bit.ly/M3Dv9y
บทความนี้จขกทนำมาจากเฟซบุ๊ค "ธรรมะใกล้ตัว dharma at hand" ค่ะ ถ้าใครอยากได้บทความดี ๆ ก็ไปกดไลค์ที่เพจเลยนะคะ^ ^
ปล ที่แท๊กความงามด้วย เพราะการรักตัวเอง การทำให้ตัวเองมีความสุข (โดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน) มีผลทำให้เรางามจากภายในสู่ภายนอกค่ะ มีออร่าและรัศมีให้คนอื่นรู้สึกอบอุ่นและอยากเข้าใกล้