แนะนำตัวสั้นๆ... อิอิ
          สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวพันทิป ผมชื่อ “เมฆ” ครับ หรือถ้าในพันทิปก็คือล็อกอิน Filmzlap ที่หลายคนคุ้นเคย ตอนนี้ผมทำงานอยู่ในแวดวงรายการทีวีครับ เป็นช่องเคเบิ้ลแห่งหนึ่ง ทำรายการหนังด้วย ตรงแนวผมพอดี ส่วนห้องที่เล่นบ่อยที่สุดในพันทิป หลายคนก็คงจะเดาได้ว่าต้องเป็นห้อง ราชดำเนิน ชัวร์..ตึง !!! ไม่ใช่ !!! ห้องเฉลิมไทยสิครับ ห้องที่ผมจะเลือกหมวดภาพยนตร์ต่างประเทศและหนังไทยเป็นพิเศษ ส่วนระยะเวลานี่ก็จำแบบแม่นๆ ไม่ได้ จำได้ว่าไม่ต่ำกว่า 7 ปีแน่นอนครับ

อ่านกระทู้หนังบ่อยไหม, มีชอบกระทู้ของใครในเฉลิมไทยเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่า?
          จะบอกว่าเข้ามาในห้องนี้ก็เพราะกระทู้หนังนี่แหละครับ อย่างที่บอกไปว่าเข้ามาในพันทิปแล้ว หมวดที่เราจะเลือกดูก่อนก็คือ หมวดภาพยนตร์ต่างประเทศและหนังไทย มันเป็นอะไรที่กลายเป็นความเคยชินไปแล้ว ชอบพันทิปตรงที่ เราจะได้รู้อะไรที่เราอยากรู้หมดในนี้ การอัพเดตต่างๆ บางทีล้ำเลิศกว่ากูเกิลเสียอีก เพราะข่าวอะไรต่อมิอะไร หรือใครไปดูหนังเรื่องไหนมา ไม่นานเกินรอครับ ก็จะมีคนมาอัพให้อ่านแล้ว

          กระทู้ของใครในเฉลิมไทยที่ชอบเป็นพิเศษ ผมคงไม่มีพิเศษ แต่จะชอบกระทู้วิจารณ์หนังของแต่ละล็อกอินมากกว่า เพราะเราจะได้เปิดโลกทัศน์และมุมมองในการดูหนังของเราให้กว้างมากขึ้น ด้วยการเปิดรับความคิดเห็นจากผู้อื่น ที่แตกต่างกันไปในเรื่องหนัง ซึ่งเพื่อนๆ ในพันทิปแต่ละคนก็มีสไตล์การวิจารณ์ วิเคราะห์หนังที่แตกต่างกัน ล้วนแล้วแต่น่าสนใจหมดครับ ทั้งคุณ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ", A-Bellamy, negima_xx, JEDIYUTH และอีกมากมายที่ผมจำชื่อไม่ได้ แต่ละคนจะมีสไตล์และแนวทางการเคาะความคิด การตีความที่ชัดเจนในตัวเอง อย่างคุณหมอ (ผมอยู่ข้างหลังคุณ) นี่ก็วิเคราะห์ออกมาเป็นขั้นเป็นตอน หลากหลายวาไรตี้ เราอ่านแล้วก็ได้ความรู้จากสาระหนังเกินกว่าที่เราคาดหมายเอาไว้ว่าจะได้รับ อ่านแล้วสนุก อ่านแล้วอยากหาหนังมาดูอีกรอบ เพื่อเก็บสาระหรือข้อคิดที่ทำตกหล่นไป

เวลาเขียนกระทู้เกี่ยวกับหนัง หาข้อมูลหนังจากไหนบ้าง?
          ส่วนใหญ่ผมต้องบอกก่อนว่า ข้อมูลที่ผมนำไปพัฒนาต่อยอดเป็นกระทู้ เป็นกระทู้ที่ผมรวบรวมมาเองครับ คือจะเป็นคนเช็คข่าวหนังจากต่างประเทศเป็นประจำอยู่แล้ว หลากหลายเว็บมาก หลักๆ ก็ IMDB, Comingsoon, Totalfilm เราก็เก็บข่าว เรื่องย่อ ข้อมูลเหล่านั้นไว้เป็นดาต้าเบสเรา เป็นข้อมูลหลักในการใช้ในแต่ละครั้ง ส่วนใหญ่ผมทำกระทู้พรีวิวหนัง คือแนะนำหนังที่ยังไม่เข้าไทย ด้วยสไตล์การเขียนออกเชิงแนวบันเทิงๆ หน่อย คือเน้นติดตลก เพราะไม่อยากให้เขาต้องมานั่งเครียดกับข้อมูลหนังที่อาจจะไปอ่านเจอจากที่ไหนมาแล้วก่อนหน้านี้ เราก็นำมาทำให้มันแตกต่างซะ ด้วยการใส่ความเป็นตัวเองเข้าไป ใส่สำนวนขำๆ เข้าไป ให้ดูมันมีมิติในการขายข้อมูล แต่ละครั้ง ผมจะมานั่งพิมพ์ใหม่ทุกครั้ง ไม่ขายของเก่า ซึ่งมันก็เป็นความสุขครับ ที่ได้มานั่งพิมพ์อะไรให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันแบบนี้ ผมคิดว่าคงไม่มีใคร บ้า ทำเหมือนเราหรอกนะ 555 แต่มันเป็นความชอบของเรา เราก็เลยทำครับ

นิยามตัวเองสมัยเด็กๆ  คิดว่าตัวเองเป็นเด็กแบบไหน?
          อืมมม อันนี้คงเป็นคำถามที่นึกคำตอบได้ยากที่สุด เพราะตั้งแต่โตมา ก็ยังไม่เคยอยากจะนึกย้อนไปนิยามตัวเองในตอนเด็กเลย เอาเป็นว่าตอนเด็กเนี่ยคงจะเรียกได้ว่าเป็น “เด็กหนอนหนังสือ” ครับ แม่เคยบอกว่า ผมชอบอ่านหนังสือมาก อ่านการ์ตูน อ่านนู่นนี่นั่น อ่านแล้วก็เขียนคัดมาเป็นลายมือของเรา (ไม่รู้ทำทำไม? 555) ชอบอ่านออกเสียงดังๆ ฝึกอ่านประจำ ซึ่งผมคิดว่ามันก็ดีที่ทำให้ทักษะเหล่านั้นที่เราทำมันติดตัวมาจนถึงตอนโต เราได้เรียนรู้ภาษาไทยบ่อยขึ้นๆ เราใช้ถูกต้อง เราอ่าน-เขียนถูกต้อง มันก็เป็นประสบการณ์ที่มีค่านะ ถือว่าซึมซับมาตั้งแต่เด็ก

จำได้ไหมว่าเริ่มชอบดูหนังตั้งแต่กี่ขวบ?
          จำอายุแน่ชัดไม่ได้แต่รู้สึกว่าเป็นความสุขมาก ที่เราได้มาคลุกคลีกับหนัง ตอนเด็กๆ ผมยังไม่ค่อยรู้จักหนังนะ ตอนนั้นจะออกแนวอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ หลังๆ มา สิ่งที่ทำให้ผมเริ่มมาชอบหนัง ก็คือผมได้ลองอ่านนิตยสารหนังเล่มหนึ่ง นั่นก็คือ “เอนเตอร์เทน” ใช่แล้ว หัวนี้แหละ ที่ทำให้ผมกลายเป็นคนรักหนังมาจนถึงทุกวันนี้ ผมอ่านปุ๊บ ผมรู้สึกว่าเฮ้ย อยากหาเรื่องนี้มาดูจัง อยากหาเรื่องนั้นมาดูจัง อ่านไปหลายฉบับเริ่มติด เริ่มบ้า กลายเป็นคนบ้าหนังมาก รู้มั้ย ตอนเด็กๆ ผมบ้าหนังขนาดที่ว่า แอบตัดภาพโปรโมตหนังในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ (มันจะอัพเดตภาพหนังใหม่ทุกๆ วันจันทร์) ผมนี่แหละ ตัดมันออกมาทุกเรื่อง แปะในสมุดรวมเล่มใหญ่ๆ ว่ามีหนังเรื่องไหน เข้าเมื่อไหร่บ้าง และชื่อไทยอะไร เลย์เอาท์มันเป็นยังไง หน้าปกโปสเตอร์มันเป็นยังไง แปะรวมกัน ทำมา 5 – 6 ปี จนเบื่อ 555 แล้วก็เลิกทำ ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว กลับมาพูดถึงนิตยสารเอนเตอร์เทน ผมก็ซื้อมาทุกเล่ม เล่มแรกจำได้ว่าหน้าปก Mighty Joe Young แล้วก็ไปหาซื้อย้อนหลังมา สะสม สะสม Cinemag, Starpics, Flicks หัวไหน ผมกว้านซื้อมาหมด อ่านหมดทุกตัว จนสะสมความรู้มาเรื่อยๆ สมัยนั้นยังไม่มีอินเทอร์เน็ต ก็ใช้หนังสือนี่แหละ เป็นหนทางการจดจำดารา หนังต่างๆ ให้มากที่สุด จนตอนนี้หนังสือมันจะทับเราตายอยู่แล้ว บางเล่มก็หายไปน่าเสียดาย แม่เอาไปขายหมด T_T

          ตอนเด็กมันชอบแบบไร้สาระ คือทำอะไรไปแบบไม่ได้คิดมาก รวบรวม สะสม จนเกินตัวไปหน่อย พอโตขึ้นมา มันเริ่มคิดมากขึ้นว่า เออ บางอย่างทำไปทำไมวะ อะไรทำนองนี้ หนังสือหนังเราก็ไม่อ่านทุกหัวละ เพราะอินเทอร์เน็ตมันมี เราก็เลิกซื้อ มาหาข้อมูลเองอะไรเอง อ่านไป จำไป ประมาณนั้น แนวหนังที่ชอบที่สุด ผมชอบหนังที่มันทำให้ผมตื่นเต้นได้อ่ะ ส่วนใหญ่จะชอบหนังโรคจิตๆ ประมาณ Funny Games, Salo, Cannibal Holocaust อะไรทำนองนี้ ชอบหนังทำร้ายใจ หนังดูแล้วชวนอ้วก หนังดูแล้วหนักหัว ชอบมาก

มีหนังเรื่องไหนที่ดูหลายๆ รอบบ้าง?
        คาดว่าเพื่อนๆ ในพันทิปหลายๆ คนคงรู้ว่ามีหนังเรื่องหนึ่งที่ผมชอบดูหลายรอบมาก ก็คือ Dancer In The Dark หนังของลาส ฟอน เทรียร์ จะเป็นหนังที่ผมคิดว่าหนักหัว และปวดใจมากที่สุดเลยแหละ ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่ถ้าเคยดูเรื่องนี้ รอบเดียวก็เกินพอแล้ว เพราะมันเป็นอะไรที่สะเทือนใจมาก กับตัวหนังที่ชวนหดหู่ สิ้นหวัง สุดๆ แต่หนังมันทำออกมาในแบบฟีลกู้ดหน่อยๆ นะ แต่เบื้องลึกแล้วมันถูกกัดกร่อนไปเยอะแล้ว บียอร์คเล่นดีมาก เล่นเหมือนไม่ได้เล่น เราเอากลับมาดูหลายๆ รอบก็เพราะว่า เวลาที่เรารู้สึกแย่ หนังเรื่องนี้แหละมันจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ว่าโลกนี้อะไรจะแย่ก็ช่างมันเถอะ ขอให้ใจเรารู้สึกดีและทำให้มีความสุขก็พอ มันสอนอะไรได้เยอะ

หนังประทับใจที่เคยดูสมัยเด็ก..?
          ข้อนี้ ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า คือเรื่อง Jumanji ครับ เป็นหนังที่ผมได้ดูตอนสักประมาณประถมต้นหรือปลายนี่แหละ ไม่แน่ใจ แต่ดูครั้งแรกแล้วรู้สึก โอ้วมายก็อด นี่มันของจริงหรือของปลอมเนี่ย ทำไมเอาแรด ช้าง ม้า วัว ควาย มาวิ่งในเมืองได้ ทำได้ไง มันเป็นหนังที่เปิดจินตนาการมาก มันเปิดทุกอย่าง ดูแล้วอยากดูอีก ตอนนั้นไม่ได้ดูในโรงนะ ได้มาดูเป็นวิดีโอแล้ว แล้วก็ร้องให้แม่ซื้อวิดีโอด้วย คือมันสนุกมากอ่ะ หนังมันก็สนุก ด้วยเรื่องของเกม ที่เราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แล้วก็ต่อจากนั้น มันสนุกตั้งแต่วินาทีแรก ...จากนั้นมันก็เพิ่มความตื่นเต้นขึ้นเมื่อเราได้เห็น ลิง แมงมุม น้ำท่วม จระเข้ โอ้ว สารพัด มาดูอีกทีตอนโต หนังมันยังดูได้อยู่นะ ร่วมสมัยมาก แล้วก็ยังทำให้เราสนุกได้อยู่เหมือนเดิม

สืบเนื่องจากวันเด็ก แนะนำหนังให้เด็กๆ 1 เรื่อง
          ถ้าเป็นหนังสำหรับน้องหนูๆ เลยเนี่ย ผมว่า Toy Story ครับ คือหนังที่เด็กดูได้ ผู้ใหญ่ก็ดูดี เอามาดูต่อกันสามภาค รับรองว่าคุณจะฟีลกู้ดได้มากทีเดียว คือในมุมของเราที่โตในวัยนี้แล้วเนี่ยะ มันได้ในแง่ของการเรียนรู้ถึงมิตรภาพ ได้ความสนุก สีสันของจินตนาการ การได้หวนระลึกถึงวัยเยาว์ที่เราเคยอยู่ในช่วงเล่นของเล่น แล้วนอกจากนี้หนังมันก็ยังแฝงแง่คิดให้เด็กหรือให้เราได้คิดตามด้วยหลายอย่าง คือมันไม่ใช่แค่หนังการ์ตูนอ่ะ พิกซาร์เค้าชอบแทรกอะไรมาให้เป็นโบนัสสำหรับการนำไปปรับใช้ในชีวิตเสมอ เพียงแต่เราจะเก็บกลับมาขบคิดได้มากแค่ไหน

          แต่ถ้าเป็นหนังที่มีเด็กเล่นแล้วผมชอบมากที่สุด ....Stand By Me ครับ มิตรภาพเพื่อนในหนังเรื่องนี้ ยิ่งใหญ่มาก ยิ่งใหญ่จนเกินผู้ใหญ่อย่างเราๆ ซะอีก มันเป็นหนังเพื่อนรักเพื่อนที่จับต้องได้ แต่ก็ทำออกมาได้ฟีลที่หนักดี หนักปนฟีลกู้ด ดูแล้วก็อยากหยิบมาดูอีก นักแสดงเด็กก็เล่นได้น่ารักดี ดูแล้วทำให้คิดถึงเพื่อนในอดีตของเรา

พูดถึงหนังที่กำลังเข้าฉายอยู่....
        ณ วินาทีนี้ต้อง Real Steel เลยครับ คือมันเป็นหนังที่การตลาดมันเป๊ะมาก คือเด็กดูได้แน่นอน เพราะมันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหุ่นยนต์ที่เด็กๆ เห็นแล้วต้องชอบ มันมีความตื่นตาในการขายซีจีอยู่ในตัว แล้วมันยังได้ในแง่ของครอบครัว พ่อ แม่ ลูกอีกด้วย ตรงที่เนื้อในของหนังมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพ่อลูกล้วนๆ ที่ดูแล้วจะได้ความประทับใจกลับมาเต็มๆ อย่างแน่นอน มันทำให้สัมพันธภาพของคนในบ้าน แน่นแฟ้น และเผลอๆ รักกันมากขึ้นกว่าเดิมอีก ทั้งความสนุก ตื่นตาและประทับใจ หนังจัดเต็มจริงๆ ครับเรื่องนี้ ใครยังไม่มีโปรแกรมไปดูอะไร ดูเรื่องนี้ก่อนเลย เพราะหนังใกล้ๆ จะหมดโปรแกรมฉายแล้วนะ